„Szkoła po japońsku.” Kumiko Makihara to opowieść o japońskiej edukacji w
elitarnej szkole. Tam uczono i wymagano posłuszeństwa i dyscypliny. Ta prywatna
szkoła wymagała od dzieci olbrzymiej, a wręcz katorżniczej pracy w przyswajaniu
wiedzy i umiejętności, a także ciągłej cichej rywalizacji w dążeniu do
wykonania znormalizowanego programu nauczania i wychowania. Zagospodarowywano
dzieciom czas do maksimum zachęcając do zajęć pozalekcyjnych. Często były one
za mocno obciążone psychicznie, bo szkoła zwracała uwagę nie tylko na naukę,
ale i na środowisko z jakiego wywodziło się dziecko i jego rodzina. Sprawdzano
także umiejętności poza naukowe, uczono dobrych manier i umiejętności
wykonywania prac domowych. Zdaniem naszych klubowiczek, dzieci pozbawione były dziecięcej
radości życia i beztroski. Autorka ukazała pewien zarys obyczajowościi obsesję w dążeniu do doskonałości,
konformizm społeczeństwa i strach przed porażką umiejscowione w realiach
tradycji wielowiekowejJaponii.